از نظر شيوه نگارش نوشته ها به ۳ دسته تقسيم مي شوند:

۱- عادي

۲- متوسط

۳- عالي

  نوشته هاي عادي : نوشته اي است كه در آن از آرايه ها و پيرايه هاي لفظي و معنوي استفاده نشود.

  نوشته هاي متوسط : نوشته اي است كه در آن نثر عادي و عالي درهم آميخته شده، به صورتي كه مطالب هم داراي فصاحت كلام و هم به زيور كلام آراستگي، آراسته مي باشند.

  نوشته هاي عالي : نوشته اي است كه درآن آرايه و پيرايه هاي لفظي و معنوي به كرات ديده مي شود. به عبارت ديگر در نوشته ها، تشبيهات، استعارات و غيره به وفور استفاده مي شود.

  نكته قابل ذكر اينكه در هر نوشته اي به تناسب موضوع از كلمات خاص استفاده مي شود، زيرا كلمه، ابزار كار نويسنده مي باشد و هر كلمه اي جايگاه خاص خود را دارد.

انواع نگارش از حيث موضوع :

۱- وصفي

۲- نقلي

۳- تحقيقي

۴- نامه نگاري

     نوشته وصفي : نوشته اي است كه در آن از مناظر مختلف طبيعت مانند روز، شب، ستاره و... استفاده مي شود دراين نوشته كار اصلي نويسنده، تجسم اشياء و محسوسات به صورتي كه خواننده بتواند صحنه هاي  گوناگون را در پيش چشم خود مجسم نمايد.

     نوشته نقلي : اين نوع نوشته ها، به نقل حوادث جهان و اتفاقات گوناگون روزگار اختصاص دارد كه به صورت داستان يا تاريخ نوشته مي شود مانند: شرح حال پيامبران که مطلب را درگيومه «   » می گذاريم.

     نوشته تحقيقي : در اين نوشته ها از مسائل علمي، ادبي، اجتماعي و فلسفي سخن به ميان
مي آيد و از آنجايي كه در اين نوع نگارش ها موضوعات بيشتر مربوط به عقايد و افكار معنوي و غيرمحسوس مي باشد، نويسنده بايد انديشه هاي خود را با برهان و دليل بيان نمايد در چنين شرايطي مشاهدات شخص و نيروي تخيل به تنهائي كافي نيست، بلكه بايد از تجربيات ديگران نيز استفاده نمود و هم چنين بايد از معاني علمي و فني آگاهي لازم را داشته  باشد. به عنوان نمونه مي توان به مقاله اشاره نمود.

   نامه نگاري : اين نوع نوشته كه بيشتر در روابط اجتماعي متداول مي باشد به اين علت است كه هر فردي چه به صورت شخصي و يا در كارهاي دولتي نامه نگاري زيادي را انجام داده است، درحالي كه ممكن است نوشته هاي وصفي، نقلي و تحقيقي را انجام نداده باشد.

منبع : شیوه نگارش فارسی در روابط عمومی دکتر عماد افشار