ارتباط منفی گرایانه؛ استـــاد قضــاوت کــردن دیگــرانیم.

جواب ندادن پیام را مغرور بودنشان تلقی می كنيم و زود جواب دادن ها را هم می گذاريم به پای بیکار بودن.

به کسی که با همه گرم می گيرد، انـــگ بیش از حد آزاد بودن می زنيم و کسی که حریمش را حفظ می كند، متهم می كنيم به گوشه گیر بودن.

زیاد که بخندیم، می شويم بی غم و ناراحتی مان را که بروز بدهیم، می شويم اخمو که همیشه حالت بد است.

ما آدم ها تکلیفمان با خودمان معلوم نیست.‌ اصلاً ملاک برای خـوب و بــد بودن آدم ها نداریم. بعد با همین ملاک های نصفه نیمه که هر روز هم عوضشان می كنيم، می افتیم به جان آدم ها و اندازه گیری و برچسب زدن به آنها.

با این اوصاف؛ براي حذف آدم هاي سمّي از زندگي تان هيچ گاه احساس گناه و خجالت و پشيماني نكنيد. فرقي نمي كند از بستگانتان باشد يا عشقتان يا يك آشناي تازه. مجبور نيستيد براي كسي كه باعث رنج و احساس حقارت در شما مي شود، جايي در زندگیتان باز كنيد.

جدايي ها تلخ اند و آزار دهنده، اما از دست دادن كسي كه قدر شما را نم يداند و به شما احترام نمي گذارد در حقيقت منفعت است نه خسارت.

هرگز سعي نكنيد كسي را متوجه ارزشتان كنيد. به خودتان احترام بگذاريد و با كساني باشيد كه واقعاً براي شما ارزش قائلند.