روابط عمومی‌ها و نویسندگی

روابـط عمومـي‌ها با برخورداري از دانش تخصّصي و پايبندي به اصول حرفه اي و اخلاقي ضمن شناخت مسئوليت‌ها و جايگاه خويش، نيازها و منافع متقابلي را با مطبوعات (رسانه ها) مطمح نظر قرار داده و با استفاده از راهکارهاي مناسب ارتباطي و پرهيز از انتظارات نامعقول و غيرمنطقي سعي در ارائه اطلاعات و اخبار شفّاف و درست از سازمان به منظور فراهم‌سازي شرايط توسعه يافتگي و رشد يکديگر دارند.

 روابط عمومي به دليل بهره‌گيري و استفاده از هنرهايي چون نويسندگي، موسيقي، طراحي، خطاطي، نقاشي و ... همواره به عنوان يک فن، هنر و دانش تخصصي شناخته شده است. "هنر نويسندگي" در اين ميان از بيشترين کاربرد و کارايي در روابط عمومي برخوردار است و دائماً در تهيه گزارش، خبر، مقاله، بيانيه، آگهي، مصاحبه، سخنراني، تنظيم بروشور، کاتالوگ و ... مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

 "نويسندگي" در بياني ساده عبارت است از بيان افکار و احساسات در قالب الفاظ و کلمات درست و دلنشين به‌طوري‌که خواننده بتواند بدون زحمت و به سهولت آنرا درک نموده و مقصود نويسنده را به خوبي بفهمد.

 بنيان روابط عمومي بر "ارتباطات/Communication" استوار است و ارتباط با رسانه از جمله محوري ترين حوزه هاي تخصصي روابط عمومي به شمار مي‌رود. "نگارش و نويسندگي" پيش نياز برقراري ارتباط هم‌سنگ و موثر و متقابل بين رسانه ها و روابط عمومي‌ها تلقي مي‌گردد. رسانه‌ها مناسبترين فرصت‌ها را براي ارتباط بين روابط عمومي با افکار عمومي فراهم مي‌سازند هر چند که روابط عمومي‌ها بايد از ساير امکانات براي انتقال اطلاعات، اخبار و برنامه‌ها براي ارتباطات ميان‌فردي و گروهي نيز بهره ببرند اما اثرگذاري و کارايي رسانه‌هاي جمعي و به خصوص مطبوعات بيشتر از ساير تکنيک‌ها و وسايل ارتباط جمعي است.